We zijn de verschoppelingen van het moederland. Les oubliés!” Rinaldys Medrano gooit zijn armen wanhopig in de lucht. De 44-jarige Dominicaan kwam meer dan twintig jaar geleden in Frans-Guyana wonen, gelokt door de aantrekkelijke voorzieningen van een Europese verzorgingsstaat: kinderbijslag, werkloosheidsuitkering en pensioen. Hij vestigde zich met zijn vrouw in Saint-Laurent-du-Maroni, toen nog een slaperig dorpje op de grens met Suriname, in de hoop er een nieuw leven op te bouwen. Het liep echter totaal niet zoals Medrano ooit voor ogen had.

 

Lees dit artikel op Blendle