SilawebBijna negen op de tien Surinaamse kinderen onder de veertien jaar krijgen thuis te maken met lichamelijke of geestelijke mishandeling. Geen enkel Caribisch land doet het zo slecht. Suriname kampt verder met een torenhoge schooluitval en erg veel tienerzwangerschappen. Sila Kisoensingh was tot enkele jaren geleden de enige neuropsycholoog van het land. In haar praktijk in Paramaribo behandelt ze jongeren met gedrags- en leerstoornissen. De afgelopen jaren probeerde ze met talloze lezingen haar landgenoten wakker te schudden.

Lees dit artikel op Blendle of op de website van Trouw

Voor de echte vuurwerkgekte moet je in Suriname zijn. Paramaribo is door de Amerikaanse nieuwszender CNN al eens aangeprezen als een ‘fantastische nieuwjaarsbestemming’, net zo bijzonder als Barcelona of Rio de Janeiro.
De vuurwerkgekte in Suriname zorgt tot in alle uithoeken van de stad voor dagenlang onophoudelijk geknal. Het feest heeft bijna iets sacraal. Weken voor de eerste vuurpijlen wettelijk mogen worden aangestoken, brengen media nauwgezet verslag uit van de indrukwekkende hoeveelheden die dit jaar weer zijn ingeklaard in de haven. De cijfers worden keurig bijgehouden, en dat in een land waar verder amper statistieken zijn. Dit jaar gaat het om 64 volle containers uit China. Goed voor net geen 1,5 miljoen euro, duizelingwekkend veel voor een bevolking van een half miljoen mensen. Een bevolking die bovendien moet rondkomen van een gemiddeld maandsalaris van 500 euro.

pagara

Lees dit artikel op Blendle

Afghanistan, Malta, de Centraal-Afrikaanse Republiek. Wat deze landen met elkaar gemeen hebben? Ze staan op de Fifa-wereldranglijst van nationale voetbalploegen allemaal boven Suriname, dat met een 163ste plaats ergens onderaan bengelt.
Toch droomt het land van deelname aan het wereldkampioenschap van 2018 in Rusland. Onrealistisch? Niet als het van de Surinaamse Voetbalbond (SVB) afhangt. Die stuurde onlangs een zelfgeschreven wetsvoorstel naar het parlement, waardoor buitenlandse voetballers met Surinaamse roots aanspraak zouden maken op een Surinaams paspoort − en dus ook voor het nationale team kunnen uitkomen.

elftal

Lees dit artikel op Blendle

Een Opec-lidstaat zal Suriname niet meteen worden. Een olieproductie van 17.000 vaten per dag is daarvoor veel te klein. Toch vaart het land wel bij zijn bescheiden olie-industrie, die in tegenstelling tot de goudontginning volledig in staatshanden is. Zeker nu sinds medio december een gloednieuwe olieraffinaderij aan de oever van de Surinamerivier operationeel is, op tien kilometer van hoofdstad Paramaribo.

benzine

Lees dit artikel op Blendle

Het was enkele Surinamers al langer een doorn in het oog. Op de gevel van het statige, withouten presidentieel paleis in hartje Paramaribo prijkte tot voor kort een fronton (een gevelornament) met daarop een leeuw die steunt op het wapen van de koloniale Sociëteit van Suriname. Op het wapenschild onmiskenbaar een zeilschip van de West-Indische Compagnie en het logo van de stad Amsterdam, van waaruit het wingewest werd bestuurd en de slavenhandel ernaartoe werd gecontroleerd.

fronton

Lees dit artikel op Blendle

Hoge hakken, netkousen, roze rokjes en reuzenlolly’s. Van traditionele Zwarte Pieten was tijdens de intocht van Sinterklaas in Suriname, zondagavond laat in een winkelcentrum in Paramaribo, geen spoor te bekennen. Integendeel. De goedheilig man liet zich bijstaan door ‘candy queens’, sensueel geklede toverfeeën uit Suikerland, die rijkelijk in het rond strooiden met snoepgoed.

suikerfee

Lees dit artikel op Blendle

Wordt de hoofdstad van Suriname sinds de slavernij al ‘foto’ (fort) genoemd, tegenwoordig is het vooral een bastion van ministeries en overheidsbedrijven. De tienduizenden ambtenaren die zich op een van de zeventien ministeries moeten aanmelden, zorgen in Paramaribo dagelijks voor een onontwarbaar verkeersinfarct.
Volgens het statistiekbureau werkt zestig procent van de Surinaamse beroepsbevolking voor de overheid, dan nog zonder werknemers van de honderden parastatale bedrijven mee te tellen. Dankzij de economische groei van het afgelopen decennium – sinds 2001 vier à vijf procent per jaar – is er toch een langzaam groeiende groep Surinamers met eigen een onderneming.

eigenzaak

Lees dit artikel op Blendle